Kwalifikacja pacjenta do wykonania implantów zębowych

Implanty zębowe to często jedyne wyjście dla pacjentów, którzy stracili swoje naturalne zęby. Leczenie pozwala na uzupełnienie każdego ubytku, dzięki czemu pacjenci odzyskują zdolność do sprawnego gryzienia pokarmów czy prawidłowej mowy. Ubytki, szczególnie przednich zębów, wyglądają bardzo nieestetycznie i w przypadku, gdy inne rozwiązania nie są możliwe, zastosowanie implantu bywa konieczne, aby móc swobodnie funkcjonować w społeczeństwie i cieszyć się kompletem zębów. Warto jednak wiedzieć, czy każdy może mieć wszczepione implanty i jakie rodzaje przypadłości dyskwalifikują potencjalnych pacjentów.

Czy każdy kwalifikuje się do wszczepienia implantów?

Zasadniczo każdy pacjent kwalifikuje się do wszczepienia implantów, pod warunkiem, że zastosuje się do wszystkich wskazań implantologa. Każdy przypadek zawsze analizowany jest jednak w sposób indywidualny. Aby możliwe było wykonanie implantów, niezbędne jest przejście ustalonej procedury, składającej się z kilku kroków:

• Wywiad z pacjentem – bardzo ważne jest przeprowadzenie szerokiego wywiadu z pacjentem, dotyczącego jego ogólnego stanu zdrowia. To najlepszy czas na zadawanie pytań przez pacjenta, aby przed zabiegiem rozwiać wszelkie wątpliwości.
• Badanie radiologiczne – następnie wykonuje się badania radiologiczne, aby ocenić stan podłoża kostnego. Późniejsze badania rentgenowskie pozwalają na ocenę poprawności wszczepienia implantu i obserwację procesu integracji z kością.
• Zaplanowanie leczenia – szczególnie interesującym dla pacjenta etapem jest modelowane przedstawienie spodziewanych efektów oraz ustalenie planu leczenia. Szablon określi dokładną pozycję wszczepu – jego oś i nachylenie w stosunku do pozostałych zębów.

Kto nie może mieć implantów zębowych?

Przyjmuje się, że implanty nie powinny być wszczepiane kobietom w ciąży, chorym na osteoporozę, padaczkę, choroby związane z niedostateczną krzepliwością krwi oraz nowotwory. Czasowym przeciwwskazaniem jest stan zapalny w miejscu planowanego wszczepienia implantu, który najpierw należy wyleczyć. W praktyce nie ma innych okoliczności, które wykluczałyby wszczepienie implantów. Trudności z zastosowaniem implantów mogą wystąpić u osób, które mają znacznie osłabioną kość, wówczas wykonywana jest regeneracja kości poprzez pobranie fragmentów z żuchwy lub bródki i aplikowane jej fragmentów do miejsca biorczego. Osoby chorujące na choroby przewlekłe muszą być pod kontrolą lekarską, a palacze najlepiej, żeby odstawili papierosy na czas gojenia się implantu.

Czy implanty mogą się nie przyjąć?

Takie przypadki są bardzo rzadkie, ale jednak się zdarzają. Implant po wszczepieniu musi zintegrować się z kością, co nazywa się procesem osteointegracji. Proces ten może zakończyć się nawet dopiero po 3-8 miesiącach. Bywa, że implant zostaje odrzucony przez organizm. Dzieje się tak najczęściej z powodu nieprzestrzegania zaleceń pozabiegowych przez pacjenta, jak np. brak odpowiedniej higieny jamy ustnej, spożywanie gorących dań bezpośrednio po zabiegu, stosowanie używek, w tym papierosów i alkoholu w nieograniczonym stopniu bezpośrednio po zabiegu Rzadziej jest to zła jakość implantu czy błędy popełnione przez implantologa.